मी पार्ले सोडून कांही वर्षांपूर्वी वसईला रहावयास गेलो खरा पण ( कै ) श्री. प्रभाकर भिडे यांच्याशी दूरध्वनि आणि ( कै ) श्री. मधुसूदन काळे यांच्याशी दूरध्वनि व संगणकाद्वारे सतत संपर्कांत राहिलो .
श्री. भिडे यांनी अलिकडे मोडी लिपी आत्मसात केली होती . कांही महिन्यांपूर्वी, मी त्याच्याकडे गेलो होतो तेव्हा मोडीच्या सरावाकरिता वापरलेली एक वही त्यांनी मला दिली . कांही दिवसांनी मी ती वाचून परत करायला गेलो तेव्हा ते खोकल्याने बेजार झाले होते व जास्त न बोलण्याचे त्यांच्यावर बंधन होते . मित्रांशी अखंड बोलण्यांत आनंद घेणाऱ्या भिड्यांना हे किती कष्टमय झाले असावे हे मी समजू शकलो व फारसे बोलणे झाले नाही . त्या पूर्वी त्यांनी एक लेख मला सोबती ब्लॉगमध्ये प्रसिद्धीस दिली , ती मी त्याच दिवशी प्रसिद्ध केली . वसईला आल्यापासून सोबतीच्या प्रत्येक सहलीची बातमी ते किंवा श्री. मधुसूदन काळे देत . आता हे दोघेही अतिदूरच्या सहलीला , परत न येण्याकरिता गेले आहेत . स्पष्टवक्तेपणामुळे भिड्यानी कदाचित कुणाला दुखविलेही असेल , पण त्यात वैयक्तिक आकस असण्याची शक्यता नाही . हा स्पष्टवक्तेपणा तत्वनिष्ठेपायी असे .
मृदुभाषी म. ना. काळे यांच्याशी दूरध्वनि लागला की बोलण्यात वेळ कसा जाई याचे भान रहात नसे . पार्ल्यात असताना , कांही वेळा मी नागरी दक्षता समितीत भाग घेत असे . तेथे काळे यांचे योगदान लक्षणीय होते . मी त्याच्या नवीन घरी गेलो तेव्हा त्यांचा संगणकांतला संग्रह त्यांनी मला आवर्जून दाखवला . जवळ जवळ रोजच माझ्याकडे आलेल्या छानशा इ-मेल्स मी त्यांना पाठवित असे . मध्यंतरी , मी कांही काळ परदेशांत होतो . तेथेच त्याच्या क्लेशदायी अंतिम प्रयाणाची बातमी कळली . त्यांच्या प्रयाणानंतर त्याचा संगणकावरील पत्ता काढून टाकणे मला क्लेशदायक वाटते .
या दोघांच्याही स्मृति माझ्याकडे दीर्घकाळ असतील .
श्री. भिडे यांनी अलिकडे मोडी लिपी आत्मसात केली होती . कांही महिन्यांपूर्वी, मी त्याच्याकडे गेलो होतो तेव्हा मोडीच्या सरावाकरिता वापरलेली एक वही त्यांनी मला दिली . कांही दिवसांनी मी ती वाचून परत करायला गेलो तेव्हा ते खोकल्याने बेजार झाले होते व जास्त न बोलण्याचे त्यांच्यावर बंधन होते . मित्रांशी अखंड बोलण्यांत आनंद घेणाऱ्या भिड्यांना हे किती कष्टमय झाले असावे हे मी समजू शकलो व फारसे बोलणे झाले नाही . त्या पूर्वी त्यांनी एक लेख मला सोबती ब्लॉगमध्ये प्रसिद्धीस दिली , ती मी त्याच दिवशी प्रसिद्ध केली . वसईला आल्यापासून सोबतीच्या प्रत्येक सहलीची बातमी ते किंवा श्री. मधुसूदन काळे देत . आता हे दोघेही अतिदूरच्या सहलीला , परत न येण्याकरिता गेले आहेत . स्पष्टवक्तेपणामुळे भिड्यानी कदाचित कुणाला दुखविलेही असेल , पण त्यात वैयक्तिक आकस असण्याची शक्यता नाही . हा स्पष्टवक्तेपणा तत्वनिष्ठेपायी असे .
मृदुभाषी म. ना. काळे यांच्याशी दूरध्वनि लागला की बोलण्यात वेळ कसा जाई याचे भान रहात नसे . पार्ल्यात असताना , कांही वेळा मी नागरी दक्षता समितीत भाग घेत असे . तेथे काळे यांचे योगदान लक्षणीय होते . मी त्याच्या नवीन घरी गेलो तेव्हा त्यांचा संगणकांतला संग्रह त्यांनी मला आवर्जून दाखवला . जवळ जवळ रोजच माझ्याकडे आलेल्या छानशा इ-मेल्स मी त्यांना पाठवित असे . मध्यंतरी , मी कांही काळ परदेशांत होतो . तेथेच त्याच्या क्लेशदायी अंतिम प्रयाणाची बातमी कळली . त्यांच्या प्रयाणानंतर त्याचा संगणकावरील पत्ता काढून टाकणे मला क्लेशदायक वाटते .
या दोघांच्याही स्मृति माझ्याकडे दीर्घकाळ असतील .
No comments:
Post a Comment