विजया लेले - एक कविता

श्रीमती विजया लेले (७५) सोबतीच्या एक ज्येष्ठ सभासद व कार्यकर्त्या. कविता लेखन हा त्यांचा छंद. प्रसंगोचित कविता हे त्यांचे वैशिष्ट्य. त्या कविता स्वत: गाऊन सादर करतात.

कोणतीही स्त्री लग्न होऊन सासरी कितीही वर्षे राहीली तरी तिच्या माहेरासंबंधीच्या भावना कायम असतात. श्रीमती लेले यानी त्यांच्या कोकणातील माहेरच्या आठवणी त्यांच्या खालील कवितेत जाग्या केल्या आहेत.

रेशमी बंध --------

दोन डोंगरांच्या कुशी, आई वडिलांच घर,
चहूबाजूला अंगण, वर कौलारु छप्पर
पाणी पाटाच दाराशी, केळी, नारळ, पोफळी
आंबा, फणस, कोकम त्यांची गर्दशी सावली,
चाले सदोदित ये-जा, जात्या-येत्या पाहुण्यांची,
घरी दारी लगबग, माझ्या माय माउलीची.
गोठा भरला गुरानी, रेलचेल दुभत्याची,
हातसडीचे तांदूळ, गोडी अवीट भाताची.
ऒलांडीला उंबरठा, खूप वर्षे त्याला झाली,
नाही समजले मज साठी कधी आली.

माझ्या घरी सुखी आहे, नाही कशाचीच वाण,
तरी बाई नकळत आठवते बालपण.
आता तिथे नाही काही घर असे सुने सुने,
गेल्या सुकुनिया बागा, अंगणात झाली राने.
पण अजून तिथला, मोह नाही कमी होत,
नाजुक रेशमी बंध, नाही तुटता तुटत.

कवयित्री: श्रीमती विजया लेले